Dakkapel

Het was lang geleden, in de tijd dat iedereen nog arm was, toen doe-het-zelf pure noodzaak was. Onze zolder was donker en klein dus bouwde ik een dakkapel. Best spannend als je dat nog nooit gedaan hebt. Maar het begon eenvoudig, een gat in het dak zagen. Dus eerst de dakpannen weghalen en vervolgens de zaag er in. Het kozijn kocht ik kant-en-klaar bij een kozijnenmaker. Toen dat eenmaal stond leek het al heel wat. Gelukkig had ik hulp van een vriend, vooral het naar boven tillen van het kozijn was lastig.

Toen het kozijn stond konden de raamsponningen en er in. Eerst nog zonder glas. De zijkanten gingen in de menie en kregen een isolatielaagje. Het dak bestond uit een plaat hout, net als de opstaande rand. Een overbuurjongen was dakdekker dus die kon mooi helpen met het bitumen dak. En de glaszetter zorgde voor dubbelglas ramen.

Kortom, dit was een vrij grote klus waar vier personen aan meewerkten. Timmeren, schilderen, dakdekken, ramen zetten, opruimen en de binnenkant afwerken. Tegenwoordig gaat het anders, de dakkapel wordt in de fabriek gemaakt en een hijskraan tilt het hele spul op het dak.